Een bekende Zeeuw en autochtoon ’s-Gravenpoldenaar.
Historische hoek
We spraken met Chiel in zijn idyllisch gelegen woning aan de Lenshoekdijk en vroegen hem naar zijn ’s-Gravenpolderse roots. We wisten al wel dat hij hier in ons dorp geboren en getogen was en nog steeds woonachtig, maar niet dat in de historische hoek waar hij woont al sinds 1900 en daarvoor nog steeds dezelfde families wonen. Dat zijn de Hoekmans, de De Kosters en de Jacobussen. De Lenshoekdijk vormde vroeger een dam in de rivier De Zwake en daar waar nu de begraafplaats is was de haven.
We hebben met Chiel zo blijkt met een raséchte ’s-Gravenpoldenaar van doen, die een heel brede en diepgaande kennis heeft van het historische verleden van dorp en streek. Bovendien is Chiel een boeiend verteller en verleidelijk is het dan ook te blijven luisteren naar het ontstaan van ’s-Gravenpolder van klein dorpje tot de plaats die het nu is.
Van 3 naar 45
We breken in met ‘Chiel hoe ben je zo’n bekende Zeeuw geworden?’
Chiel antwoordt: ‘Dat is hoofzakelijk gekomen door de stichting Het Zeeuwse Landschap, waar ik op 22 jarige leeftijd tot één van de drie personeelsleden werd benoemd. In de jaren van groei van het Zeeuwse Landschap van 3 tot nu 45 personeelsleden, ben ik jarenlang perswoordvoerder geweest en tot op de dag van vandaag ben ik illustrator, fotograaf en publicist van het tijdschrift van de stichting. Daarnaast heb ik veel lezingen gegeven en excursies geleid. Ook heb ik veel gepubliceerd in de PZC en doe dat tot op de dag van vandaag nog, evenals in en voor andere (dag)bladen’. Verder heeft Chiel een 15-tal boeken (mede) op zijn naam staan en is hij een verdienstelijk fotograaf.
250.000 stuks
Dat Chiel een verdienstelijk natuurfotograaf is meldden we reeds in Het ’s-Gravenpoldertje van april 2015. Hem werd toen de Goessche DiepFonds prijs toegekend. We lezen daarover: Deze prijs van € 2.500,– wordt toegekend als blijk van waardering voor excellent werk of opvallend initiatief van een persoon of instelling op het gebied van natuur en cultuurbehoud. Daarnaast is de ecoloog bij het Zeeuwse Landschap ook een verdienstelijk fotograaf. Uit zijn collectie van 170.000 stuks is ter gelegenheid van deze prijs een expositie in de Zeeuwse Bibliotheek ingericht.
Inmiddels is deze collectie uitgebreid tot 250.000 gearchiveerde foto’s, dat wil zeggen dat Chiel met één druk op de knop in staat is een foto van een bepaalde vogel, bepaalde plant of bijzonder landschap op te roepen. Het is een selectie uit deze collectie die nu de wanden van de zalen van het vernieuwde dorpshuis Ons Dorpsleven siert. Zie de rubriek In Beeld.
Eén van de foto’s uit het Dorpshuis is afgebeeld op de voorpagina van dit nummer en een willekeurige foto uit z’n collectie hieronder.
Paplepel
Chiel je bent opgeleid als leraar Nederlands en had je benoeming als leraar al op zak. Hoe kwam je dan toch nog ooit terecht bij het Zeeuwse Landschap, dat toen nog niet of nauwelijks bestaanszekerheid bood? Wel antwoordt Chiel: De liefde voor de natuur is mij vanuit huis met de paplepel ingegoten. Als klein ventje werd ik ’s morgens al heel vroeg uit bed gehaald om de zon te zien opkomen boven de Westerschelde. Samen met broer Rien en Niek Tramper richtte ik hier de Natuurwacht op, later opgegaan in de Historische vereniging, urenlang hebben we vogels gekeken en in protest tegen de ruilverkaveling brachten we een boekje uit getiteld: De Koedijk bij ’s-Gravenpolder, een bedreigd natuurgebied. Kortom elk ‘vrij’ uurtje bracht ik in de natuur door en bovendien schrijf ik graag en deel mijn bewondering voor al het moois in natuur en omgeving met zoveel mogelijk mensen.
Dat doel is met deze ’s-Gravenpolder-Bizonder aflevering weer bijzonder geslaagd, waarvoor vriendelijk dank.
AJW/WU
